قرارداد تأمین مالی از منابع بینالمللی را فاینانس مینامند.
تأمین مالی از منابع بینالمللی در دو حالت کلی امکان پذیر میباشد:
1- تأمین مالی شرکتی Corporate Finance
2- تأمین مالی پروژه Project Finance
حالت اول تأمین مالی با تعهد کامل بوده و باز پرداخت تعهدات مالی پروژه از طریق کلیه داراییهای شرکت میسر میباشد .
حالت دوم تأمین مالی با تعهد محدود و یا بدون تعهد محسوب شده و منبع باز پرداخت تعهدات پروژه، درآمد حاصل از فروش تولیدات و سرمایههای مربوط به طرح میباشد .این حالت مقبولیت بیشتری برای دستگاههای اجرایی دارد. در هر صورت روش فاینانس یک روش کوتاه مدت انتقال سرمایه به کشور است، زیرا پس از فرا رسیدن موعد بازپرداخت وام، میبایست اصل سرمایه به همراه سود آن برگشت داده شود. بنابراین مهمترین شرط در دریافت وام ارزی، تخصیص آن به طرحهایی است که دارای توجیه اقتصادی بوده و نرخ بازگشت سرمایه معقولی را داشته باشند.
قراردادهای تأمین مالی (فاینانس) که ما بین منابع مختلف بینالمللی ارائه کننده تسهیلات از یکسو و استفاده کنندگان از این تسهیلات از سوی دیگر، پس از انجام مذاکرات لازم و دستیابی به توافق منعقد میگردد، به طور کلی شامل مفادی است که حقوق، مسئولیتها و تعهدات طرفین را به طور شفاف تعیین نموده و برقرار میسازد . از آنجایی که طرفین این قراردادها در دو یا چند کشور با حوزه قضایی متفاوت مستقرمی باشند، چگونگی تنظیم بندهای حقوقی، قوانین حاکم و محل رجوع حل اختلاف از اهمیت بسزایی برخوردار است و لذا در بیشتر موارد این قراردادها توسط مشاورین و کارشناسان حقوقی تنظیم و انشاء میگردد. بندهای مندرج در این قراردادها در برگیرنده تعاریف، مبلغ تسهیلات، چگونگی استفاده از تسهیلات اعطایی، مهلت بازپرداخت و چگونگی انجام آن، تعیین چگونگی حل اختلافات، قوانین حاکم، مراجع رسیدگی به اختلافات، نحوه تضمین، بیمه و سایر موارد خاص خواهد بود.
به طور خلاصه قراردادهای فاینانس بدین مفهوم هستند که یک بانک یا موسسه تجاری خارجی وامی را به منظور عملیات معینی به کشور و یا شرکت مشخصی پرداخت نموده و در واقع کنترلی روی هزینه کردن آن ندارد و لذا تعهدی نیز برای به ثمر نشستن طرح نداشته و در سررسیدهای تعیین شدهای اصل و فرع آن را از طرف قرارداد و یا بانک تضمین کننده قرارداد دریافت مینماید .
مشاور بازار یابی بین المللی ,اداری ,صنعتی , بازرگانی